‘Shift it’ met de lessen van Lou
Groots leven, als het ergens moet lukken is het wel in een woonboot aan de Vinkeveense plassen, zou je zeggen. En Illustratrice en e-course maker Lou Niestadt lijkt inderdaad te weten hoe je op zo’n plek volop plezier kunt creëren.
Door te struinen met haar honden, regelmatig een vuurtje te stoken of de dag te beginnen met een frisse duik, geeft ze haar inner-barefoot bohémian vrij spel. Niet de hele dag, want als haar ‘kopje’ gevuld is met inspiratie en energie móet deze dame dingen maken. Tekenen, opschrijven, delen. Als het nodig is, rent ze er de douche voor uit, want dat is nu eenmaal de plek waar haar inspiratiemuze telkens opduikt.
Daar brengt haar ‘juicy genius’ nieuwe inspiratie. En een genius, dat ben je niet. Die hèb je. Maar als je naar de boeken op Lou’s naam kijkt en weet hoeveel lesmateriaal zij in een paar jaar heeft gemaakt, dan snap je dat haar genius een van het ijverige soort is. Met boeken over luxe leven met minder en groots leven binnen de dagelijkse sleur, weet Lou haar eigen levenskunst om te zetten in vrolijke illustraties met diepzinnige levenslessen. Na een aantal boeken werd het tijd voor een digitale business waarmee ze haar community door filmpjes aan het denken, creëren en Léven zet.
Jouw boeken gaan over het hebben van minder spullen en groots en meeslepend leven, wat bedoel je daar precies mee?
Met groots en meeslepend leven bedoel ik niet een ‘succesvolle’ manier van leven, maar op een grootse manier leven met wat we al hebben. Met de kinderen die we al hebben, de spullen die we al hebben. Dat we stoppen met streven en gaan leven met wat er al is. In plaats van altijd te vergelijken of te denken als ik dit heb, dan, of als ik dit kan, dan. Gewoon groots leven in het leven waar we al inzitten.
Als jouw kijk op ‘succes’ en ‘groots’ leven afwijkt van het standaard plaatje, wat betekent succes dan wel voor jou?
Ik hoef mezelf alleen maar de ‘had ik maar’ vraag te stellen om de juiste keuzes te maken. Je kunt precies voelen of de keuzes die je maakt aan het einde van je leven de juiste zouden zijn, of dat je zou gaan denken, ‘had ik maar’. Het is heel erg vervullend om s’ avonds in bed te liggen en te beseffen dat je het niet hebt laten liggen. Dat ik denk; ik heb gekozen voor mijn gezin en mijn moeder. Ik denk dat ik voor mezelf meer rijkdom verwerf door de tijd voor hen te nemen, dan wanneer ik die tijd niet neem omdat ik druk ben met streven naar meer. Sterfbedvragen zijn heel goede vragen om mee te leven.
De zin ‘alles is er al’ lijkt voor jou haast een mantra. De strijd tegen het streven is een terugkerend thema in jouw werk, maar hoe laat je dat streven los?
Ik kan er echt verbaasd over zijn hoe we in zo’n vrij land leven en ons tegelijk zo in het keurslijf van meer, groter, beter laten proppen. Voor wat? Als je een huis hebt, eten en kleding, wat heb je dan nog nodig? Alles is er al, maar wij zijn geneigd het niet te zien. Waarom zou je keihard werken voor nog meer spullen als je niet eens de tijd hebt om er iets mee te doen? Het is absurd, maar als je niet bewust bent, is het wel iets waar je heel snel toe verleid wordt. Ik denk dat groots en meeslepend leven gewoon de kunst is om steeds terug te shiften als je groots wordt meegesleept. Schaarste denken is onze fabrieksinstelling. En als dat zo is, moet je hem dus steeds handmatig omzetten. Dat schaarste denken gaat bijna automatisch: het idee dat je niet genoeg hebt geslapen als de dag begint en als je weer in bed ligt weer het idee dat je niet genoeg hebt gedaan. Maar er is zoveel wel genoeg. Het is telkens opnieuw kiezen, ‘shift it, shift it, shift it’.
“Ik denk dat groots en meeslepend leven gewoon de kunst is om steeds terug te shiften als je groots wordt meegesleept”
Hoe kwam je op het punt dat je die ‘fabrieksinstelling’ bewust bent gaan shiften?
Toen de vader van mijn kinderen en ik uit elkaar gingen, werkte ik als model. Ik verdiende redelijk gemakkelijk geld en tot die tijd was geld altijd iets vanzelfsprekends geweest. We leefden niet over de top, maar geld was een non-issue. Toen ik alleen was met de kinderen dacht ik, dat makkelijke geld verdienen houdt een keer op. Alles wat ik niet uitgeef, hoef niet te verdienen en wat ik niet heb, daar hoef ik niet voor te werken.
Ook wilde ik graag bij de kinderen zijn omdat we door een moeilijke tijd gingen. Ik wilde een langere rek in wat ik al had en begon juist veel weg te doen om meer ruimte te maken in mijn hoofd, in mijn huis en in mijn hart. Toen dacht ik, ik heb me uit gemakzucht laten leiden door de verkeerde dingen, maar het levert me helemaal geen levenslust op. Toen heb ik mijn creativiteit gevonden, door zelf dingen te maken. Een babyborn was heel duur, dus maakte ik zelf een pop voor mijn dochter. Het was uit nood geboren maar de joy van het samen ontdekken en maken, man, wat was dat leuk.
Nu heb je met je illustraties van creativiteit je werk gemaakt, wat wil je bereiken met je e-courses en boeken?
Ik wil mensen inspireren om op een andere manier te leven. Ik leef op een manier die voor mij werkt en ik hoop dat ik bij een ander zo een vonkje aan kan steken. Dat iemand denkt, ‘ik wil het ook anders’ maar dat zij dat dan weer op hun manier doen. Het gaat mij erom te leven op een manier waar ik blij van word, en me niet steeds te laten meeslepen door dingen die voor mij niet belangrijk zijn. Iedereen heeft zijn eigen pad te volgen dus zou ik mensen vooral willen aanzetten om na te denken over het pad dat ze op zijn gegaan. We zijn zo geneigd om maar door te gaan, en als die sterfbedvragen dan komen kan het dat je denkt; shit, ik heb niet gezien dat daar nog een zijtak was, of dat ik daar nog een andere kant op kon. Ik heb gewoon het pad dat voor me uitgestippeld lag gevolgd. ‘Be brave’.
Maar stel dat je wel vastbesloten bent je eigen pad te volgen, hoe weet je dan dat je de goede afslagen neemt?
Ik zie ideeën als verborgen aanwijzingen. Als je denkt ‘hoe cool,’ dan ga je daar achteraan. Vaak komt er een splitsecond later een gedachte overheen als, ‘ja maar dat is belachelijk,’ of ‘ja, maar dat kan niet.’ Maar dat ‘hoe cool,’ dat is een verborgen aanwijzing en daar moet je achteraan. En je weet niet waar het heen leidt, en dat hoef je ook niet te weten, het gaat echt om het volgen van dat pad en zolang je ‘hoe cool’ voelt, dan weet je dat het jouw pad is. En natuurlijk is dat niet altijd makkelijk. Omdat je het grote geheel niet ziet en het ‘hoe dan’ niet snapt. Maar als je gewoon gaat voor wat er aan je trekt, dan denk je na een tijdje ‘oh, hierom’ en dan zijn het vaak de gekste dingen die je de volgende verborgen aanwijzing brengen. Negen van de tien dingen kun je niet bedenken. Wat wij kunnen bedenken is het eerste idee, maar als we daarvoor durven gaan, ontvouwt het zich gewoon voor je. Dat maakt het per definitie avontuurlijk want je weet niet waar het toe leidt.
Heb je zelf veel verborgen aanwijzingen gekregen in je leven?
Toen ik in 2015 onverwachts bestraald moest worden, was dat een doorkruising van alle plannen die ik had voor dat jaar. Maar als ik dan toch bestraald moet worden ‘beam me up scotty.’ Je gebruikt gewoon alles wat voor je deur staat en laat daar je je nieuwsgierigheid op los. ‘Oke, ik had dit niet voorzien en kan er ook even niet zoveel van maken en ik vind het ook een heel kut idee dit, maar let’s go.’ Op dat moment maakte ik e-courses voor de backstage van de online B-school opleiding. Maar energie om te tekenen had ik niet, dus kreeg ik het idee om filmpjes te schieten in één take. Het mooie hiervan was dat ik daar zelf nooit was opgekomen, dat kwam echt omdat het leven ineens een heel ander pad aanreikte. Inmiddels is het maken van filmpjes een belangrijke focus van mijn business geworden.
Dat is absoluut een groot cadeau dat is voortgekomen uit een rotsituatie. Toen ik begon met mijn behandelingen overleed mijn beste vriendin die zelf was uitbehandeld. Die dingen maken je heel bewust van het leven. Het leven heeft altijd wel iets voor je in petto. Maar het is aan jou om er met je zaklamp in te duiken en je af te vragen ‘waar is de shine in deze shit?’ Maar het is er, het is er altijd. Daarom is het ook altijd goed om even terug te kijken. Soms dacht je dat iets een detour was, maar kom je daar een verborgen aanwijzing tegen. Als je bereid bent het pad te volgen dat zich voor je ontvouwt dan is er iets te vinden dat je kunt gebruiken.
De zoektocht naar joy in het dagelijkse bestaan is eigenlijk de kernboodschap van al jouw werk, hoe lukt het jou om steeds weer dat plezier vinden?
Freedom en joy zijn voor mij de essentie. Dat vind ik terug in mijn woonboot, in mijn camper en in mijn kinderen. Ik hoef het alleen maar in alles wat ik doe te vinden. Het is maar waar je je zaklamp op schijnt. Ook als het echte leven genadeloos op de stoep staat, ga je op zoek naar de joy. Daarom heb ik daarvoor altijd een mini-journal als er heftige dingen gebeuren. Je zoekt gewoon zoals je zoekt wanneer je je sleutels kwijt bent.
“En er zijn echt wel dagen dat het niet werkt hoor, dan denk ik; ‘flikker op met je joy.’ Maar meestal is dat een teken dat ik het te druk heb of moe ben.”
Je moet het wel zien. Daarom hangt er bij mij ook een discobal in de douche en in de huiskamer. Als ik douche zet ik keihard muziek op en schijnt de lamp op de discobal. Als je zo opstaat kun je gewoon niet chagrijnig zijn. Door een happy playlist te maken begin je de dag gewoon anders. Het is een oefening in shiften. En er zijn echt wel dagen dat het niet werkt hoor, dan denk ik; ‘flikker op met je joy.’ Maar meestal is dat een teken dat ik het te druk heb of moe ben. Maar als mijn vat gevuld is, gebeurt dat gewoon niet, dan barst ik van de energie en levenslust.
Wat betekent vrijheid voor jou, waarvan en waartoe wil je vrij zijn?
Vrijheid is voor mij vrij zijn van keuzestress, vrij zijn van hebberigheid en vrij zijn van streven. Dankbaar kunnen zijn voor wat je hebt, voor alles wat er is. Alle ‘had-ik-maars’ nu leven zodat je er straks geen hebt. Dat je je realiseert welke keuzes je maakt; levende dingen gaan voor dode dingen. Vrijheid betekent voor mij ook dat je je vrijheid kunt voelen en dat gaat voor mij altijd gepaard met dankbaarheid. Als je niet bij het gevoel van vrijheid kunt komen, is dankbaarheid een goede ingang en als dat niet lukt vraag ik; ‘wat is er nìet mis?’
“Als je niet bij het gevoel van vrijheid kunt komen, is dankbaarheid een goede ingang en als dat niet lukt vraag ik; ‘wat is er niet mis.”
Jij leeft sinds kort in een 4/4/4 experiment, hoe werkt dat precies?
Mensen zijn snel geneigd om vanuit hun kopje te delen, maar je kunt eigenlijk alleen vanuit je schoteltje delen. Het is aan ons om te zorgen dat ons kopje steeds gevuld blijft en wat dan overstroomt, dat kunnen we delen. Als ik geen input en no-put zou hebben, dan zou mijn kopje zo leeg zijn. Ik deel mijn dagen in met input, no-put en output. Als ik alleen maar output doe, zou ik alleen maar aan het werk zijn, als ik alleen maar input zou hebben, zou ik uit elkaar klappen van de inspiratie die ik krijg van dingen als kunst, film en theater. Dus die no-put heb ik gewoon nodig om even niks te doen en te zien hoe cool het is waar we al zijn en mezelf te herinneren; ‘alles is er al.’
Deze week waren mijn kleinkinderen hier, toen hebben we oude fotoalbums doorgenomen. Dat is no-put, gewoon een beetje samen mijmeren. Dat je daar de tijd voor neemt en er plezier uithaalt. Vroeger zou ik gedacht hebben, moet ik nu niet eens iets gaan doen, maar dat is ook iets doen. Het is een heel leuk experiment, en als ik me hier bewust van ben, haal ik meer voldoening uit mijn dag. Dan heb ik alle aspecten die ik belangrijk vind in het leven vervuld en dat voelt superfijn.
Dankjewel Lou, voor het delen van je verhaal. Dit gesprek vond een tijd geleden plaats. Inmiddels heeft Lou ‘social suicide’ gepleegd door al haar social media te verwijderen. Dat resulteerde er vervolgens ook in dat zij de stekker uit haar businessmodel trok. Nu zit ze midden in haar 'joyride to freedom' experiment. Lou onderzoekt. Wat ze kan manifesteren als ze zich privé en in werk laar leiden door freedom en joy. Lou schreef verschillende boeken zoals ‘Groots en meeslepend leven’ en ‘Less is luxe’. Je kunt haar expirement volgen via haar ‘Joyride to freedom podcast’.
Roza, dankjewel voor het schieten van de prachtige plaatjes bij dit verhaal! Bekijk het portfolio van Roza Schous op haar website, of volg haar op Instagram.